De ochtend is stil. Ik zit met mijn kopje cacao.
De wereld is nog niet begonnen.
Maar in mij beweegt al van alles.
Adem diep in.
En langzaam uit.
Voel de warmte van de cacao.
Ik zak in mijn lichaam.
Ik sta mezelf toe om niets op te lossen, alleen even te zijn.
🤎 Wat maakt me onrustig vandaag?
🤎 Wat draag ik mee dat zwaar voelt?
🤎 Wat wil ik niet meer alleen dragen?
Laat je zorgen er even zijn, zonder oordeel.
Adem er licht en ruimte naartoe.
En dan, wanneer je voelt dat het kan, zet je een intentie, spreek deze uit over je cacao, niet om alles te fixen, maar om jezelf te dragen in wat er is.
Volgende zinnen zijn als voorbeeld.
“Ik adem door mijn zorgen heen, zonder mezelf kwijt te raken.”
“Vandaag geef ik mezelf toestemming om het niet allemaal te weten.”
“Ik hoef niets op te lossen. Alleen aanwezig te zijn.”
“Ik laat vandaag zachtheid toe, ook in de chaos.”
Neem je een slok cacao.
Drink met aandacht en bewustzijn.
Voel hoe je intentie zich verbindt met je hart.
Laat de cacao je dragen, precies waar je bent.
Elke slok met je zachte aandacht drinken.
Blijf nog even zitten. In stilte. In aanwezigheid.
En stap dan met zachtheid je dag in.